ขายฝาก การจำนองเป็นวิธีการใช้ทรัพย์สิน (จริงหรือส่วนบุคคล) เป็นหลักประกันในการชำระหนี้ มันเป็นข้อตกลงโดยผู้ให้กู้ (ผู้รับจำนอง) จ่ายเงินให้กับผู้กู้ (ผู้จำนอง) ที่มีสินทรัพย์ของผู้จำนองเป็นหลักประกัน การจำนองมีบทบาทสำคัญในการช่วยให้การแพร่กระจายของการเป็นเจ้าของบ้าน อย่างไรก็ตามการจำนองไม่ จำกัด เฉพาะสินเชื่อที่ใช้ในการซื้อบ้านหรือที่ดิน การจำนองทรัพย์สินส่วนบุคคลสังหาริมทรัพย์เป็นไปได้ แต่ความซับซ้อนของกฎหมายที่เกี่ยวข้องได้หมายความว่าการจำนองดังกล่าวเป็นเรื่องแปลก การจำนองไม่เหมือนสัญญาเช่าซื้อซึ่งทรัพย์สินที่จำนองเป็นของผู้กู้ การจำนองจะล้าสมัยเมื่อมีการชำระคืนเงินกู้พร้อมกับดอกเบี้ยทั้งหมดที่ถึงกำหนดชำระ

การขายฝากที่ดินตามหลักกฎหมาย

ในอดีตการจำนองเป็นยานพาหนะของที่ดินที่อยู่บนใบหน้าของมันได้อย่างสมบูรณ์และถ่ายทอดค่าธรรมเนียมอสังหาริมทรัพย์ที่เรียบง่าย แต่ซึ่งในความเป็นจริงมีเงื่อนไขและจะไม่มีผลหากเงื่อนไขบางอย่างไม่พบ ปกติ แต่ไม่จำเป็นต้องชำระหนี้ให้กับเจ้าของที่ดินเดิม ดังนั้นคำว่า จำนอง กฎหมายฝรั่งเศสสำหรับ จำนำตายหนี้จำนองยังคงมีผลหรือไม่ว่าที่ดินจะสามารถสร้างรายได้เพียงพอที่จะชำระหนี้หรือไม่ ในทางทฤษฎีแล้วการจำนองไม่จำเป็นต้องดำเนินการใดๆ ต่อเจ้าหนี้เช่นการยอมรับพืชผลและปศุสัตว์เพื่อการชำระหนี้

ความยากลำบากในการจัดเรียงนี้คือผู้ให้กู้เป็นเจ้าของที่แท้จริงของทรัพย์สินและสามารถขายได้หรือปฏิเสธที่จะเรียกคืนไปยังผู้กู้ซึ่งอยู่ในตำแหน่งที่อ่อนแอ ศาลยุติธรรมมากขึ้นเริ่มปกป้องผลประโยชน์ของผู้ยืมดังนั้นผู้กู้จึงมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะยืนยันในการกลับคืนสู่การไถ่ถอน สิทธิของผู้ยืมนี้เรียกว่าส่วนของการไถ่ถอน

ข้อตกลงนี้โดยผู้รับจำนอง (ผู้ให้ยืม) ในทางทฤษฎีแล้วเจ้าของที่แท้จริง แต่ในทางปฏิบัติมีเพียงไม่กี่สิทธิในการเป็นเจ้าของได้เห็นในหลายเขตอำนาจศาลว่าเป็นเทียมอย่างเชื่องช้า ตามกฎหมายที่มีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่งตามกฎหมายเพื่อให้ผู้จำนองจะรักษากรรมสิทธิ์ แต่สิทธิของผู้รับจำนองเช่นการยึดสังหาริมทรัพย์พลังการขายและสิทธิในการครอบครองจะได้รับการคุ้มครอง

ในเขตอำนาจศาลส่วนใหญ่การจำนองมีความเกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับสินเชื่อที่มีหลักประกันในอสังหาริมทรัพย์มากกว่าทรัพย์สินอื่น ๆ และในบางกรณีที่ดินเท่านั้นที่อาจถูกจำนอง การจัดเรียงจำนองจะถูกมองว่าเป็นวิธีมาตรฐานที่บุคคลหรือธุรกิจสามารถซื้ออสังหาริมทรัพย์ที่อยู่อาศัยหรือเชิงพาณิชย์โดยไม่จำเป็นต้องจ่ายค่าเต็มทันที

การขายฝากตามกฎหมายมีสองประเภท ในการจำนองโดยอนิจจาเจ้าหนี้กลายเป็นเจ้าของทรัพย์สินที่จำนองจนกว่าจะชำระคืนเงินกู้เต็มจำนวน เรียกว่า การไถ่ถอนการจำนองประเภทนี้ใช้รูปแบบของการโอนทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนี้โดยมีเงื่อนไขว่าทรัพย์สินจะถูกส่งคืนเมื่อทำการไถ่ถอน ในการจำนองตามกฎหมายลูกหนี้ยังคงเป็นเจ้าของทรัพย์สินตามกฎหมาย แต่เจ้าหนี้ได้รับสิทธิเพียงพอที่จะทำให้พวกเขาสามารถบังคับใช้ความปลอดภัย